FU-BU (part 2)

Naaliw naman ako sa talakayan natin dun sa previous post ko.

Sige, further to all your brain-damaging analysis, eto ang aking sariling interpretasyon.

Sa aking opinyon ang diagram na ito ay nagpapakita ng pangkalahatang batayan natin sa pagpili ng makakasama natin sa buhay.

Sa anong aspeto nga ba tayo kadalasan pumipili ng mapapangasawa?

Syempre gusto natin yung matalino pero yung di naman tayo magmumukhang tanga pag kasama o kausap sya. Not necessarily a cum laude grad, but yung may sense naman sana kausap. Wag din naman yung shonga-shongaers at Late Reaction o No Reaction at all!!

Pansin ko lang, pag masyadong matalino ang isang tao madalas mas gusto natin na affiliated na lang tayo sa kanila as our friends. And hesitant tayo to be in relationship with that genius person, because most of us  thinks that having relationship with that type of person is boringggg.

In my personal opinion, di ako pipili ng partner na sobrang talino dahil baka lang di mag-jive ang utak namin kasi di kami magkalevel. Di ko rin naman gugustuhing makipagdicussion ng constellation at heavenly bodies or chemical breakdown ng isang bagay or worst is magbow na lang ng magbow sa kanya, sa buong pagsasama namin.

Pipili ako, yung medyo maganda ang lahi pero yung magbibigay naman sa akin ng dagdag pogi points, at maeenhance ang aking personality pag magkasama kami. Wag naman yung magmumuka akong driver, katulong o “exotic” (termino nga nitong isang kaibigan ko).

Pag “too hot to handle” ka nga pero para namang isang palaman lang sa ulo ang utak mo e di ka naman nakakaamuse. Maganda ka, kelangan ko ang katawan mo, kelangan mo ang init ko ng kasama kausap sa mga gabing malamig, e di sige FU-BU na lang tayo. Pero di ibig sabihin nito e ang mga FU-BU e mga walang utak in general. I don’t think so, tingin ko nga liberated sila at more practical on their own ways. They know what they want in life and knows how to get it. Just friends, with benefits.

Base sa diagram, FU-BUs are merely attracted more on physical attributes at very minimal or none ang mental or emotional aspect. Kasi tingin ko once na pumasok na ang mental or emotional issues, may tendencies na ng expectations at relationship temptation, yung parang may small voice na nagpupush sa idea na etong FU-BU ko is “pwede” at “posible” na maging partner in life kahit na nga from the very beginning e pure pleasure at casual sex lang naman talaga ang setup namin. This may be the stage of awkwardness -- to be or not to be.

Zone of pain, from zero to minimum range ng x and y coordinates. tingin ko eto yung zone ng mga taong less visible sa ating paligid. An average person, di gaanong gifted sa talino at pisikal na aspeto. Di gaanong kagandahan, and very little or lower ang probabibility nila to find their partner in life. (but behold, love moves in mysterious ways ika nga.)

If puro ka talino or puro ka ganda, “in the end it wouldn't work out because both of you exist only in what you SEE and THINK... and not by how you FEEL.” – sabi nga ni roanne.

Sa tingin ko, tama din si poldo, na habang tumataas yung mental along with the physical attractiveness ng isang tao, mas mataas ang probability na ang result ay maging marriage, or mas tumataas ang probability na maging “A” material ka or wife/husband material in the future. On this sense, magiging mabenta/attractive ka sa lahat ng tao sa paligid mo.

All in all, FU-BU is a set up meant to fulfill our sexual urges and to have a companion beside us, in any particular time, WITHOUT EXPECTATIONS.

FU-BU ..... FUnny BUnanas!

an_indecent_mind