wan.. tu.. tri... say seexxxx...

smile and the world smiles with you..

mula sa paggulong gulong, pagtalbog talbog, pag-epal at pagtumbling sa ibat ibang mga kwarto dito sa blogosperyo medyo may ilan na rin akong nakilala, at nabasang mga posts. ibat ibang klase ng approach sa buhay, ibat ibang sigaw… ibat ibang paraan ng paglalabas ng saloobin.. merong iba na nakakapagpataas ng kilay at nakapanlalaki ng aking mga mata…

pero syempre alangan naman pakialaman ko sila sa mga posts nila… as if naman na napakagaling kong magsulat ng WALA? at saka blog nila yun e! baka mamaya nyan, masabihan pa ako ng “keber mo??” o kaya “walangbasagan ng trip!”… kaya nga apply ko na lang ulet ang walang kamatayang “do not talk when your mouth is full… of shit!”

obserbasyon ko lang, kung may sense ang idinadakdak mo sa blog mo, siguradong maraming interesadong magbasa neto… malamang masarap ang palitan ng komento at kuro-kuro at kahit cbox mo ay magbabaga sa mga gustong maki-epal sa post mo.

kung puro emo at senti ka sa blog mo, meron ilan lang na makikiusyuso lang at meron din naman na handang makinig sayo. Pero ang totoo, nakakasawa din naman na puro negative energies na lang ang napupulot mo di ba?

kasi ako din naman, kaya ako tumatalon talon sa iba ibang kwarto e para malibang at mapangiti.. hindi para lalong ma-down.. ewan ko lang kung may mga taong sadyang masochist na gustong gustong nasasaktan ang sarili nila … at kahit naman hindi karelate-relate yung sitwasyong pinagdadaanan nila e pilit nakikirelate sa nababasa nila! (hahaha! may ganun ba talagang klase ng tao?lol)

kung temang mga suicidal naman ang post mo, tiyak maraming eepal at makikiawat sayo… at yun ang masarap… katulad din ng pakikipagbasagan ng muka sa kanto, hindi ito masarap kung walang umaawat o pumipigil sayo.

kung temang berde o minimal na kahalayan, usually medyo patok yan. basta lang di masyadong bulgar or bastos. pero depende rin syempre sa nagbabasa yan at sa paraan ng iyong pagkakalarawan. pero ako, aminado ako na nakikiliti ang imahinasyon ko sa mga ganun klaseng posts… e para ano pa na “an indecent mind” ako di ba? LOL

all time favorite pa rin ng marami sa atin ang mga patawang post. pwedeng paglalarawan ng mga nakakatawang pangyayari sa araw araw na buhay, mga di pangkaraniwang pagkakataon, mga nilulumot na at hinalungkat sa baul na mga jokes (pero di mo pa rin maiwasan mangiti kapag nabasa mo ulit), mga nakakatawang pektyurs, mga pasaway na pabobong linya, at kung ano ano pa…

at syempre, andyan pa rin ang pangangampanya sa cbox ng kung sino sino para may bumasa ng bagong entry… (ooppsss… bato bato sa langit…) pero di ko trip to…

pero, what the heck! walang pakialamanan… kanya kanyang blog , kanya kanyang trip… as long as wala akong nasasagasaan na kahit na sino, i will maintain my freedom of speech and expression.. hanggat akoy natatawa, nadadarang, nasasaktan, at nalilibugan, isusulat ko lahat yun… “keber mo??” (pahiram ulit!)..pasalamat pa rin ako… dahil dun alam kong normal na tao pa rin ako, may emosyon.

smile, and the world smiles with you… simple lang, tawa lang tayo. lahat ng bagay kahit gaano kabigat, may solusyon. always think positive, and you’ll see..

para po sa mga walang sawang pabalik balik sa kwartong ito, sa mga naligaw, sa mga sumisilip at hindi nagpaparamdam man lang, sa mga tahimik na komento, sa mga nagbibigay ng saloobin, sa mga nagtaas ng kilay, sa mga natawa at nakaramdam ng kalungkutan.. maraming salamat po at mabuhay po kayo!